Körpendim
Ben körpendim senin
Sen baharıydın gençliğimin
Güne açan taze
Çiçeğiydin ömrümün
Berrak bir şelale gibi
İçime sen dolardın
Varlığın güç verirdi
Zorluklara karşı
Olumsuz nedir bilmezdim
Hepsinin üstünden
Gelmeyi bildim
Çünkü sen vardın
Seninle her şey tamamdı
Senin adınla güne başlardım
Uğurumdun
Dilimde duam ibadetimdin
Şimdi yoksun
Her şey yalan ve yarım
Sadece senden kalan
Birkaç ahenkli
Hayal var avuçlarımda
Onlarla yaşlanıyorum
Değişmeyen tek şey var
Oda bu hikaye
Başladığı gibi bitecek
Senin körpen olarak doğdum
Ve senin'
İhtiyarın olarak ölü,cem