Derya Avşar - İnsanlar Neden Ağlamaz

İNSANLAR NEDEN AĞLAMAZ?
Bağırsam hangi uzaklıkta duyulur ki...sesim
kalabalık da kaybolan sessimin çığlığı suskun
suskun duruşlarda konuşurum.
Göz yaşım aktığı an susarım ağlamalarım suskun
bağırdığımda duyan olmaz sessimi,sessizliğimde sessim
çırpınan bir güvercin kanadında duyulur sessim
bir çocuk gülümsemesi ne kadar anlatır beni...
kendimi çocuk sevinçlerinde gülerken buluyorum
çocuklar ağladıkça içim bütünüyle parçalanır
gözlerim dolarken kulaklarım uğuldar sisler çöker üstüme
etrafım karanlık ıssız bir sessizliğin içine düşer
sevinçler biter... acılar benimle gömülür en dibe
kuşlar ağlar...atlar ağlar...güller ağlar...insanlar neden ağlamaz?
duygular türpülenip,kaybulurken sevgisiz kalmak ne acıdır
duygularımızı yitirmişken hala biz seviyoruz diyebilir miyiz?
hangi bitiş çizgisinde duracak ömrümüz?
herşeyimizi kaybettiğimizde önemsiz bilip aldırmadan
çiğnediklerimizle ezildiğimiz günün,bizleri küçülteceği değerli değerlerin bizi vuracağı anların adımı altında ezildiğimizin
dönüşü olmayacak.Kanımızın son damlası akacak.
Ve kan kaybından nabzımız duracak.
Dünya tahta ben silgi olsam dünyayı silip baştan çizsem
doğayı hiç bozmadan yaşam özgürlüğü sunsam
insan tanımlaması olarak sevgiyi şart koşsam
kötülüğün adını ölmüş iyiliğin adını yaşam koysam
ve herkese sessizliğimin sessiyle haykırsam uyuyanları uykudan uyandırsam.
Neden ölü gibiyiz? Neden yaşam foknsiyonlarımız durmuş?
biz ölmedik yaşıyoruz,yaşamak için direnmeliyiz.
Sessizde olsa çığlık atabilmeliyiz.
Sayfalar silik yeni yazılmış bir sayfa açmak için...
bir şiir kitabı alın ve bir şiir ile yeniden okumayı deneyin...
hayatımızdan vaz geçmemek için okumalıyız kitap hayattır.
hayatları yok etmek kolay olmasın,yaşatmak için okuyalım...
(TEK KAYBIMIZ OLANI YOKKETMEK)
Gönlümden gönlünüze sevgi çiçekleri ekiyorum.
hep sevin,sevilin ve sevgiyle çoğalın diye...