HÜZÜN
Vardırya sebepsiz hüzünler...
gözlerin dalarya hiç bilmediğin yollara
birileri uzağında seni ararar daldığın
o yollardan,
geçmek istersin karşılaşmak umuduyla
belkide hüznü çoktan aynı yolada
buluşturmuştur iki yüreği...
içi içine sığmaz özü sözüne deymez
suskun kalırsın ya öylece
hangi hayalin peşinden gidiyorum
hangi gerçekte seni arıyorum
varlığınmı gerçek?
yoksa hüznüne daldığım yokluğunmu?
varsan seni bulunca kaybolacaksan eğer
yokken hüznüme dey yeter.
derinlerde bir yerlerdesin
sen el deymiyecek saflıkta saklısın
gel desemde gelme sakın,
içimde büyüttüğüm hüznün kalsın
bazen kaybedilemeyecek duygulara
feda edilir siluet ler
duygularımı kaybettirecekse gelişin
gidişinle hüznünü yaşarım
seni hüzünlerde buldum hüzünlerde ararım.
git gidebildiğine kimbilir
belki birgün aynı yolda aynı hüzün le yine?
NOT:Bu şiir SEVDAM ÜŞÜYOR adlı şiir kitabımda yer almaktadır.