Bir merdiven başında durur, kendini öksüz sanır
Basamakları nasıl aşacağını düşünür
Sayısız insan acısının üstünden gelir geçer
O hala olduğu yerde nasıl çıkabilirimi düşünür
Siz hiç engel'inin zorluğunu düşündünüz mü?
Siz hiç gece yarısı ışıksız dolaştınız mı yönsüz
Gece gündüz fark etmez onun için
Zifiri karanlığı içinde karşıdan karşıya geçer
Ölüm onun gölgesindedir tehlikeleriyle
Siz hiç gözleriniz kapalı arabaların arasından geçtiniz mi?
Siz hiç bir serçeyi bile kıskanan; Onun yerinde olmak isteyen
Kaldırım önünde ağlayan bir çocuk gördünüzmü?
Bakışlarında özlem kucağında topu ile sandalyede oturan
Top yerine yüreğini sahaya fırlatan, bir çocuk hissi taşıdınız mı?
Bir ömür değil! bir gün olsun bir engelinin
Yaşantısında yer alabildiniz mi?
Yüreğinizi onun önüne sererek kendi alışkanlığınız olan;
Kolaylıklardan birini onlar için feda ettiniz mi?
Siz hayatınızı bir gün kaybetme korkusu ile yaşarsınız
Oysa aklını yitirmiş biri her gün hayatını kaybeder
Çevremizde çok az gözü görmeyen var sanırız
Oysa bir bakın etrafınıza kör olmayan gözü gören var mı?
Bir gün bende engelli olurum gözüyle baktınızmı hayat'a?
Her sağlam bir engelli adayıdır.
Aday olarak engelliye gözümüzü kapatırsak
Engelliyken gözümüz nasıl görecek hayatı ve insanı?
Önce gerçeğimiz olan engelleri hayat'a kabul ettirmeliyiz
Gerçeklerimizle beraber yolla çıkıldığında
Engeller daha kolay olacaktır engelsiz engellerle...
Kaderimizde payımıza engellerde düşebilir unutmayın?