Doğanın kollarına atılır avşar kızı
Kuşu, ağacı, böceği, çiçeği sever
Neşeyle canları kucaklar, kinden uzak kaçar
Ağlayana sarılır ağlatana vurma der avşar kızı
Nazı sever cilveli edalıdır avşar kızı
Yüzünde güller demet demet olur
Yoluna nakış işler sevdası tektir yürekte
Yarin uğruna canını feda eder avşar kızı
Türkü gözlü şiir dillidir avşar kızı
Aynalar buğulanır, aynalara sözünü geçirir
Kendini dağa taşa kanat çırpan kuşa sevdiğir
Gözlerine bakanın, yüzünü görenin içini eritir
Saygıda nam, emekte öncülük eder avşar kızı
Gelincikler kadar hassas, güneş kadar sıcak
Ay gibi doğar yıldızlar gibi parlar avşar kızı
Kır çiçeklerini takar saçına, kucağında toplar baharı
Mutluluklar dağıtır gamzelerinde avşar kızı...