Gittikçe düşüyorum düşümden
Islak bir yaprak gibi
ölüler şehrini aydınlatmışlar
daha çok acı için
çukur üzerine çukur
aşk üzerine aşk kazıyorlar
hep çocuklar görüyorum
çıplak, yalınayak
ölümün cinidir bu diyorum
karaya vurmuş cevapsız cesetlerle
kırmızı bir düşün terkisinde olduğunu sanıp
aldanırsın
bilirsin artık hiçbir rahibenin kutsal olmadığını
asılırsın öylesine... bir ağacın gölgesine.