Davut Arkan - Yaylada Sevda

Duman kapladı duman,dağların başlarını
Kim silecek sevdiğum,gözümün yaşlarını

Dağlar kadar büyüktür,yüregumdeki dertler
Sis bastımı gel bana,bişe demesun eller

Çıktım derin obadan,konakladım haçkada
Buluşalım sevduğum,perşembeye maçkada

Maçkanın dereleri,hem akar hemde çağlar
Görmedim sevdiğumu,yüreğum ona ağlar

Attım dereye olta,ucu balıkla doli
Gide gide bitmedi,derin obanın yoli

Yaylada çiçekleri,toplar gencecuk kızlar
Yetmedimi sevduğum,bana ettiğun nazlar

Duman geldi kapladı,gezduğumuz yerleri
Gizli gizli gel bana,konuşturma elleri

Yaylanın çimenine,serdim kuzi postini
İnsan üzermi yârim,gönüldeki dostini

Yârim gelir yayladan,elinde çiçekleri
Çıkmış horon oynayi,yaylanın erkekleri

Yaylanın sevdaları,ömürlüktür ömürlük
Sevdiğimun gözleri,kara kara kömürlük

Yaylada yüksek dağlar,çıka çıka yoruldum
Yaylanın güzeline,ben yürekten vuruldıum
Hey gidi derin oba,aldın ahımı aldın
Bir güzelin yüzünden,beni gurbete saldın

Topraktandır topraktan,şu yaylanın yolları
Dolansın boğazıma,sevdiğumun kolları

Yaylanın tepeleri,duman kaplıdur duman
Haber yolla sevdiğum,kavuşmamuz ne zaman

Yaylanın ağacını,kesdim odun eyledum
Kaderum sen ol diye,yaradandan diledum

Dere akayı dere,yaylanın ortasından
Ayrani içeceğum,sevdiğumun tasından

Sis bastı yaylaları,kayıp ettim yolumi
Gördüler beni senlan,keseceklar elumi

Belumde parabeli,ata ata giderum
Ben senun gerdanına,beşi burluk ederim

Sevduğumda belinde,taşır doli ondörtli
Sen dertlisun sevduğum,ben senden daha dertli

Ata binmiş geliyor,sevduğum ormanluktan
Bir kerecuk öpeyum,o elma yanagundan

Çıktım yaya düzüne,gözlüyorum yolini
Gelmeyeceksan yarum,salla bana eluni

Dolan gel çayırlıktan,görmesun seni baban
Sen benumsun sevdiğum,anamdır senin anan