Cumali Tektaş - Kanadımı Kırıp Sevdana Kaldım

Hüznün koynunda sana yanmışım
Deli divane gönlümü sana vermişim
Yok mu gönlünde gönlüme biçare?
Bu yanan gönlüme biçare

Hayat ilmiğini söküpte geldim
Ömrümü uğruna heba edipte geldim
Çaresiz biçareyim uğrunda ölmeye geldim
Kanadımı kırıp sevdana kaldım

Yol geçmez yerlerden geldim
Su görmez çöllerden geldim Ölümsüz acılar çektim
Yok mu gönlünde gönlüme bir yer?

İçilmez sulardan içtim
Gönül geçilmez gönüllerden geçtim
Hesap verilmez hesaplardan geçtim
Kanadımı kırıp sevdana kaldım

Gönlümde iyileşmez yaralar açtın
Bilinmez dermanı dertler açtın
İçinden çıkılmaz acılar açtın
Yok mu gönlünde gönlüme bir yer?