Cihat Şerbetçioğlu - 1915 Sorunu

Türk'ün yufkadır yüreği,
kabuk bağlamış birçok yara,
içlerinden biri kanıyor,
kanadıkça yanıyor,yandıkça kanıyor.

Binlerce yıllık hikaye bu,
Habil'le Kabil'den kalan.
Kocaman dünyanın
paylaşılmasının acılı kavgası.
Yurt edinme kan ister,
yurt edinme can.
Sığdırmaz kimse destanına
topraklarını kanla sulamayanı,
toprak altında olmayı göze almayanı.
Anadolu vatandır Türk kanından,
Anadolu yurttur,
milyonlarca insanımın
binlerce yıldır yoğurduğu canından.

Değişmez emperyalist hedeftir,
vazgeçilmez çiçektir Anadolu.
Roma imparatoru ne aradıysa,
Makedonyalı İskender
onu arıyordu dağlarında yurdumun.
Troya'ya saldıran bal,
İzmir'e giren yağ,
Adana,Maraş'a kan kusturan
pamuk peşindeydi.
Petroldü Kerkük ve Musul'un göz yaşı,
bakırdır Diyarbakır,
asvalttır Batman,
ve sebze meyvenin zümrütüdür Harran.
Anadolu Borakstır enerji dolu,
Dicle'dir Fırat'tır çöllere hayat veren.
Bir Asi'dir emperyalizme asla boyun eğmeyen!
Bir Sakarya'dır şahlanan!
ve biz tümüyüz bu cevherin!

Her dönem kahpesi vardır bu toprağın,
kahramanı olduğu kadar.
Haini vardır Millet-i Sadıka sanılan.
Arkadan vuran,
pusu kuran,
düşmanla birlikte komşusunu doğrayan.
Evet lime lime doğrayan,
Camilere doldurup yakan,
kurşuna dizip ağaçlara asan!
Çıkmış da şimdi sahneye yeniden,
basar yaygarayı derinden:
-Soykırım yaptı Türkler-diye.
Hadi be oradan,yalancı katil.
Arkalandın yine seni katil edenlere.
Yine yüce emeller peşindesin(!) ,
yine dayılarına güvenmektesin,
görüyorum ki eski bildiğin yoldan,
efendine halâ hizmettesin.

Anadolu'da hak peşindesin.
Toprak istemektesin.
İstek doğru belki,
adres yanlış.
Rusya'dan iste… askeri olarak,
Amerika'dan iste… tahrik bedeli diye,
hatta Fransa'dan,İngiltere'den.

Yitirdiğin yerde değil aradığın.
Çünkü orada şimdi
katlettiğin canlardan canlar doğdu.
Döktüğün kanlardan
burçlar,kaleler yükseldi.
Astığın insanların hayalleri
kapladı gökyüzünü,
gündüz oldu ışıltılı,
güneş oldu parıltılı,
serhat oldu kilometrelerce,
yeni bir vatana yol oldu.
Verdiğin acı,
destan,
verdiğin ders,
isyan oldu.




Gel vazgeç bu sevdadan,
kardeşçe yaşamak varken.
Bizim dağlarımız artık yaban sana.
Bizim bağlarımız tehlikelidir
düşmanca bakana.

Yufkadır bizim yüreğimiz,
hem yücedir, zulasında taşır anıtlarını.
bağışladık biz sizi,davamızı hakka sakladık,
tarih affetmiyecek asla,
tanrı affetsin!