Hasretliğe giderken !
bir sen vardın bir de kömür bakışların,
sevdanın ayrılmaz parçasıydı elbet hasretlik,
gün ola devran döne...
kavuşurduk elbet,yollar bağlardı bizi
ahhh bu yollar,tozlu dumanlı,karlı yollar...
sevenleri ayıran,sevgilileri buluşturan...
baş ağrısı gönül ağrısı yollar.
yemenini kokluyorum katarın yolu uzadıkça,
resmine bakıyorum,iki damla tomurcuk gözlerimde,
o an hep aklımda.istasyon gürültüsünde;
siyah elbisen,kırmızı şapkan,pamuk elin...
kömür gözlerinden dökülen,
beni yaralayan tomurcuklar,
kesik kesik çıkan sesin.
yollar uzadıkça yemenini kokluyorum.
her düdükte sıçrıyor irkiliyorum,
raylar saat gibi ,beynimi yiyor...
hasretlik;daha iki saat bile olmadan,
nasıl geçer sensizlik elin memleketinde ?
ovalar dağlar çiçek açmış,bahar gelmiş...
sevgililerin mevsimi,sevdalıların mevsimi,
bizde,hazan yaprak dökümü...
yollar uzadıkça yemenini kokluyorum...
bir türkü mırıldandım;aklımda sen..
aylamayı yakıştıramadım titrek sesime.
göğsüm git gide daralıyor,yutkunmak okadar zor ki ?
yollar uzadıkça yemenini kokluyorum...
geceleyin sen varsın trenin camında
arada bir ışıkta kayboluyorsun,
elimde yemenin daha bir sıkıyorum...
sanki ellerin ellerimde,sıcaklığın tenimde,
yollar uzadıkça yemenini kokluyorum..