Çiğdem Sezer - Kapat Kapıyı Bezirgânbaşı

yakama çürümüş çiçeği

taktım da geldim.sesim

yokuşlarıydı içimin, indim çıktım

debelendim. sen söktükçe ben ördüm

düz ters lastik haroşa

çıplak gövdemi şiirle dövdüm



'sahtiyan' mı diyorlar bezirgânbaşı

kapat kapıyı, yenildim



baktım da kâğıt tanrılarına dünyanın

kendime kayalardan bir parça edindim



sesim dünyanın duvarlarına

çarpıp bana dönüyor

anne beni düşünme

içime ektiğin ağaç

tersine büyüyor



ben de büyüyeceğim. kızarmış

elmalarımı kimseye vermeyeceğim
anne beni düşünme

emanetin olan uçurumu

kimselere düşürmeyeceğim



çeyiz sandığıma bıraktığın mühür

kalbindir. söz

mührü kalbimde gezdireceğim



karanlık bastığında sarı bir ışık

gibi parlayan şeyi hiç yitirmeyeceğim

say ki deniz feneri, say ki orda bir yalnız

bir yalnıza çiçek açmadılar

say ki orda bir dalga

bir dalgaya kulaç atmadadır



yakama çürümüş çiçeği

taktım da geldim.

-sakın anneme söylemeğin-

kapat kapıyı bezirgânbaşı

yenildim