Cevdet Karal - Vicdan

Yazgının ardına taktığı

Usanmaz bir hafiye gibi

Canından bezdirmiş seni

Attığın her adımın ardından

Duymak, vicdanının sesini



Onu, bir köşede her gece

Kıstırmak istersin öldüresiye

Bir vuruşta indirmek yere

Kovmaktan farkı ne gölgeni



Bazen güneş tam tepede

Başınla karışır birbirine

Durma kaç, kan ter içinde
Yorulur terk eder belki peşini



Ayırır gibi ruhu bedenden

Dene ansızın kaybetmeyi izini

O sokmadan bağrına hançerini

Sen ol bitiren o zalimin işini



Ve ruhum, sen alçal bir kartal gibi

Bir kartal gibi kullan pençeni

Çık da bırak bekleyen kargalara

Zafer içinde vicdanının leşini



Sonra dön de yakar tanrına

Bir kez de Allahsız yaratsın seni