Duvarda beliren bir çizgi,
Anlamlı- anlamsız nüveler anımsatırken bana
Sen yine çekiliyorsun köşene,
Kulaklarında 'kuşum! ' ninnisiyle
Tenhaya, en son gizine'
Bazen çekingen dalarken gözlerine,
Korkuyorum;
Ellerinle bir parça hüzün uzatacak:
'Al bu senin için diyeceksin.'
Tenhaya çekilirken kalbinin ibreleri,
Bir anda gözlerim arıyor
Seni;
En son gizinde
Bulmak için bütün masumiyetinle'
Söylemeye tutulan dilimi,
Isırıyor katil dişlerim,
Dizginlensin,
Beklesin o anı,
En son gizine çekilmeni'
Bir de;
Şu gönlüme söz geçirebilsem
Kendi ezgilerini
Saklasın;
Bir başka bahara
Bir başka rüzgarda
Tufana tekrar yelken açtığımız ana'
Ama
İçimdeki terennümleri
Bir de
Sana söyleyebilsem
Sen çekiliverirken
En son gizine'