Cevdet Dino - Ayrılığın Ahengi

Güneşi almış arkana gidiyorsun yine meçhule,
Kirlenmiş gölgen, kasvetle düşmüş önüne,
Kaldırım taşlarına sinmiş benliğin,
Gözbebeklerin ıslanmış, ayrılığın ahengine'


Soru işaretleri vuku bulmuş sinsi halinde,
Dünü anımsarsın, pembe renkli teninde,
Kızıla çalan saçların tel tel savrulmuş ellerine,
Gözbebeklerin ıslanmış, ayrılığın ahengine'


Serseri adımlarla muallaka gittiğin halde,
Kalbinin matemleri kalmış, bak, geride,
Yürüyorsun upuzun, kırık düşlerinle,
Gözbebeklerin ıslanmış, ayrılığın ahengine'


Zencefiller eziliyor, ruhunun ince yerinde,
Karamsar güller açılıyor isli yüreğinde,
Mavilikleri soldurdun gül bahçelerinde,
Gözbebeklerin ıslanmış, ayrılığın ahengine'

Sanma ki, dün yine gelir bugüne,
Dünler dünde kaldı,bunu bilmesen de,
Gözyaşların siler maziyi, her dökülüşünde,
Gözbebeklerin ıslanmış ayrılığın ahengine'


Şunu bil; bensiz esintiler bulacak her dem seni,
Fırtınalı denizlere dönecek, tüm ibrelerinin rengi,
' Ya sev ya terk et! ' derdin hep,
Terkedilmişçesine,
Gözbebeklerin ıslanmış, ayrılığın ahengine'

Kış mevsimini yaşıyorsun, hummalı gözlerinde,
Donmuş kirpiklerin, kupkuru hayallerinle,
Yeni duraklar arıyorsun kendince,
Ama,
Gözbebeklerin ıslanmış, ayrılığın ahengine'

Nidalar koparıyorsun çılgın sesinle,
' Ene ente habibi! ' ler diziliyor dilinde,
Unutma,
'Ente' feragat etti, kör yüreğinden,
Sessizce demir attın kuytu gölgene,
Gözbebeklerin ıslanmış, ayrılığın ahengine'