Cenk Gündoğdu - Mor Korkinios

el söylencesi gül göçü

nasıra değmiş yüz, acıkmış

da dememiş öldüm içi, küstüm

çiçeği, kasımpatı, gün ayazı

olgun korkinos

karıştırma toprağı, ana

yarası dil vermez



su saati, akşam

aralarına, küpe çiçeklerine anlattın

en çok, dürülü mendile

oğlunu getiren habere

ad koydun, kökledin boşluğu

mersin ağacına doğruldun



ah suna!

yengeç büyüttün göğsünde

üç yetim duymadı


biz o zaman bulutları yaşlandıran

çocuktuk, ellerimizin üzerinde gece

ayakkabı saklardı eşikte



is:sokak fenerinde

çoğalan sigaralı nefes



annem: telaş göz çukurunda

duruyor parmakta zaman, sabah

incelen söz

uzuyor ray gibi

kımıldanan rüzgar

uykulu gölgeler, boşaltıyor

kendini gürültü



annemiz kaybolmadı

sana ağlıyoruz suna!