Cemil Kartal - Burası Bağdat

burası bağdat...

kan kardeşimi şehit etti teröristler,

insanlıktan nasibini almamış itler.



burası bağdat...

dünyanın kanayan yarası,

benim dinmeyen gözyaşım,

kalleşçe vuruldu arkadaşım.



burası bağdat...

gücü olanların çoğu eşkiya,

koalisyon askerleri kesmiş sokakları,

bağdat'ı savunuyorlar güya.

insalık bitmiş burada,

açlık, susuzluk, yokluk, soygun, katliam sırada...



bir çocuk ağlıyor ırak'lı müslüman,

müslüman olmasa da önce insan...
çocuk o...

o çocuk yarın büyüdüğünde,

hangi yürekle, hangi anılarla adam olur?

ya rest çeker dünyaya kahraman olur,

ya bu çöl sıcağında, bataklıkta kaybolur...



ya kan kardeşimin oğlu,

arkadaşımın umut'u?...

yetişip bu dünyaya umut olur mu?



burası bağdat...

savaşın, hayatın, mücadele ve gözyaşının kendisi,

nerede insan denilen dünyanın efendisi?

dünyanın devleri burda, para kölesi...

burası bağdat...

dünya bağdat'ta sınavda heyhat...

insanlık bu ise bağdat'ta berbat...