Cemil Dursun - Anadolu

Anadolu; bir günde,dört mevsimi yaşıyor
Beşik olmuş uygarlığa,tarihlerden taşıyor
Üç yanı mavi deniz,nehirleri kucaklar
Sahillere dizilmiş,şirin köy ve bucaklar

Denizlerin dalgası,sahilleri yalıyor
Üstten güneş vurdukça,dalgaların parlıyor
Altta mavi dalgalar,üstte mavi kubbeler
Bu mavi kubbeleri,ezan sesleri deler

Bereketli başaklar,doldurur ovaları
Çiçekli bahçelerle,arılı kovanları Soğuk pınarlarıyla,kekik kokan yaylalar
Sanki cennet misali,gönlümüzü oyalar

Nefes veriyor sanki,köpüklü çağlayanlar
Bir yanda ayrı kalmış,eşine ağlayanlar
Kimi ayrılmış senden,bir lokma ekmek için
Ben hasretim ağlarım,senin ağlaman niçin

Dağın,taşın,ormanın; şehrin,köyün,bucağın
Mazlumlara şefkattir,senin sıcak kucağın
Acı felaketlerden; kurtuldu hür ocağın
Bağrında şehit yatar,güzel Anadolu'nun