Her gün batımında sokağında
Sevda dilenirken kapında.
Sen yukarılardan bakıyordun
Ben senden çok uzaklarda.
Yoktu merdivenim, çıkamadım yıldızlara
Ulaşamadım sevdana, yaklaşamadım sana
Sen ki biraz ine bilseydin aşağılara
Yazık olmazdı otuz beş yılımıza.
Hep yıldız olmak hoşuna giderdi
Sevgileri küçük görmek, hevesindi
Sol yanındaki taş duvar, izin vermezdi
Şimdi sen de yalnızsın benim gibi.
Yıldız olmak marifet değildir
İnsanı, insan gibi görmek gerekir
Bil ki sevgi alındıkça, verilir
Sen bu sevgiyi hak etmedin ki.