Zaman zaman sert esse de rüzgarlar
Dövse de gönlümün kıyısını dalgalar
Sırıl sıklam olsamda, hüzün yağmurların da
Akmayacak tuzlu sular yanaklarımdan
Kavrulmayacak çatlayan dudaklarım.
Geride kalacak (Artık) Kömür karası geceler
Umut doğacaktır, her yeni günle beraber.
Yaksada yüreğimi hasretle geçen günler
Bir kere olsun, dönüp bakmadan arkama
Sarılacağım dört bir elle, yeni bir hayata.