Şimşekler çakıyor yüreğimde, gök gürlüyor
Hüzün yağmurları yağmakta gözlerimden
Şimdi tek başıma şose boylarında
Yürüyorum yırtmak için karanlığı
Yürüyorum adım, adım. Özgürlüme
Ellerim cebimde, umutsuz, çaresiz
Aklımda çözemediğim binlerce nedenlerle
Hepsi birden, bir hançer gibi saplanmış yüreğime
Geçmişi düşünüyorum, son defa bakıp geriye
Sevdiklerim geliyor gözlerimin önüne
Ve seviyor görünüp,kanımı emenler
Böylemi olmalıydı diyorum bu aşkın sonu
Otuz beş sene sonra ayırdılar yolu
Onlar şimdi mutludur, kurduğum yuvada
Bense aç, sefil, perişanım şose boylarında.
Hüzün yağmurları altında, tek başıma
Yürüyorum özgürlüğe adım, adım
Kalmadı ki arkama dönüp bakacaklarım.
Fena Kırmışlar Seni
FENA KIRMIŞLAR SENİ
(Cemal Ş. Dostuma)
Anladım, çok fena kırmışlar seni
Otuzbeş yıl sonra bozulmuş yuva
Kolaymı umuda sarmak kefeni
Acıtır, hayaller düşerse suya.
Sanki tek taraflı, olmuş yıkılış,
Özgürlüğün olmuş gizli hıçkırış
Şose boylarında yalnız dolanış
Çürümüşlük aykırıdır dokuya
Bazan bir enkazdan, bir çınar büyür
Yiğit olan her dem, başı dik yürür
Yılgın Yağmur ufku! aydınlık bürür
Şafağı görenler dalmaz uykuya.
Adana, 10.07.07 Yılgın Yağmur
Nebi Ünler