Cemal Şimşek - Hüzün Yağmurları Venüs'ten Geliyordu

Ağır bir hüzün var havada,
Yıldızlar birer birer kayboluyor
Simsiyah bulutlarla kaplı,gökyüzü
Ay artık yok ortalıkta.
Uzaklarda şimşekler çakıyor
Gök gürültüsü geliyor,ardından
Hüzün dolu gökyüzü
Göz gözü görmüyor.

Biliyorum, hissediyorum
Bu gece uzun olacak
Yine hicran
Yine hüsran
Yine acı dolacak.
Kötümser olmak istemiyorum,bu gecede
Bir umut ışığı yakıyorum gönlümde
Bir mum ışığı titrekliğinde....

Uzanıyorum yatağıma
Her gece gibi
Umutlarım mum ışığı alevinde
Beklemek,ölümü bekler gibi
Yari beklemek
Gelmeyeceğini bile bile.

Şimşekler daha parlak,yanıp sönüyor
Gök gürlemesi daha da yakınlarda
İçime boşalacak hüzün yağmurları
Yüreğim bana dar geliyor..

Sağanak yağmur bu başlayan
Şakır, şakır sesler geliyor
Çatılardan, damlardan
İçim eziliyor, korkuyorum
Duygularım mı bu, sırıl sıklam
Çırıl çıplak yağmur altında kalan.

Geceler uzun,
Geceler acımasız
Geceler hüzün dolu
Geceler karanlık
Geceler bitmek bilmiyor.
Umutlarım aydınlatamıyor yüreğimi
Dışardan yağmur sesleri geliyor.

Başımı dayayıp pencerenin camına
Saatlerdir bakıyorum,yağan yağmura
Işıklar yanıp sönüyor
Beyaz perdelerin ardında.
Bazen gölgeler
Geliyor,gidiyor,
Eğiliyor kalkıyor,
Bir çift sarılmış birbirine, belli ki sevişiyor.
Çeviriyorum başımı, utanıyorum kendimden
Ne hakkım var diyorum
Mahremiyetlerine girmeme
Bir sigara yakıyorum Çekerken dumanını içime
Göz bu durmuyor ki, gidiyor pencereye
Gölgeler yer değiştiriyor,alt alta, üst üste.
Çekiyorum perdeleri iyice..
Dalıp gidiyorum geçmişe
İlk öpüştüğüm gün geliyor, gözlerimin önüne
Yine bir eylül akşamında
Bir yanda yar, bir yanda ben,
Aramızda açık bir pencere
Elleri ellerimde, yüreği yüreğimde
Avuçlarından başlamıştım öpmeye
Yaşanmışlığın en güzel günlerinde..

Dışarı da şimşekler çakıyor, gök gürlüyor
Hüzün yağmurları yüreğimde
Şimdi yatağımda yalnızlığımla baş başa
Hala umut'larım var, mum ışığı parlaklığında

Kim bilir..belki de kapı açılacak
İçime sevgi yağmurları dolacak
Yar gelecek yar, uzanacak yanıma
Saracağım bir ahtapot gibi kollarımla...
Bitecek hasretim, bitecek acılar
Yeniden başlayacağız, ölümsüz aşkımıza
Ne isterim ki dünyadan, yar'dan başka...

Dışarı da karışıyor yağmur sesleri rüzgara
İçimde umut'larım, mum ışığı parlaklığında
Dünya yıkılmış, yıkılmamış, umurum da değil
Yeter ki bitsin, şu hüzün yağmurları
Yüreğime yağmaktan.

Bastırdı bütün sesleri, bir bülbül sesi
Bu ses,
Bu ses bizim kapının zili
Gecenin bu saatinde,kim, neyin nesi
Fırladım yerimden, koştum kapıya
Bir Venüs heykeli gibi, yar
Duruyor tam karşımda.

Sırıl sıklam ıslanmış yağmur altında
Saçlarından yağmur damlaları
Süzülerek akarken omuzlarına
Yapışmış elbiseler,çıkmış tüm güzelliği ortaya
Uzandı dudağıma, titreyen dudaklarıyla.

Durdu gece,
Durdu zaman,
Uykuya daldı duvardaki tıklayan saat,
Sustu rüzgar,esmiyor delicesine,
Venüs'le gelmişti hüzün yağmurları
Dönüştü Mutluluğa,saadet'e

Kapattım tüm lambaları, uzanırken yatağıma
Sevgi ışığı doldu bir anda odaya
Kurularken tek, tek saçlarını, parmaklarımla
Yar uyuyup kalmış, dayanmış' da omuz'uma.