Her gün batımında,
Çaresiz,Umutsuz
Bakar kalırdım ufka
Keder toplardın denizlerden
Dalgalar vururken kıyıya
Yoktu gök yüzündew ay
Yıldızlar doğmayacaktı bir daha
Ben kederli,ben üzğün
Bakar kalırdım ufka
Keder yağmurları yağardı üstüme
Islanırdım gözyaşlarımla sırılsıklam
Lanet okurdum zaman zaman
Bu aşka bu kara sevdaya
Ellerim tanrıya açık kalırdı
Bir umut dilerdim yakarışlarımla
Bitmiyordu karanlıklar,
Bitmiyordu acılar
Bu gün son gündü
Yoktu ki yarınlar
Mezeler bitmiş..
..............Şişeler devrilmiş
....................Umutlar tükenmiş,
Kan akıyordu durmadan
.................Sol yanımdan
Kaybedecek hiç bir şeyim kalmadığında
Söküp atacakken kalbimi boşluğa
Gök gürledi
...............Şimşekler çaktı
.............................Yer yerinden oynadı
Bir sağanak fırrtına
.............Göz yaşları arasında
Bir ışık hüzmesi gibi girdin
Işık verdin karanlık dünyama
Yıktın tüm umutsuzluklarımı
Can verdin canıma
Hayat verdin damarlarımdaki kana
Güneş seninle doğacak bundan sonra
Mehtap ışık tutacak yolumuza
Yıldızlar şarkı söyleyecek sevdamıza
Hoş geldin gülüm hayatıma
Tut ellerimden tut,Bir daha bırakma
İnan sensiz yaşanmıyor bu dünya