Cemal Şimşek - Bakışlarda Kalan Aşk&ilk Aşkım

İlk Göz ağrım, ilk sevdam
Delice çarpan kalbim, ilk heyecan
Ah.... ulan ah...
Kaçar mıydı bu fırsat.
Baktıkça gözlerine
Sınıf yanardı,.okul yanardı, Aydın yanardı
Dağlar,denizler yanardı.
Ben yanardım cayır cayır.

Nasıl yanmıyayım. a.. dostlar
Ben fakir, zayıf, sıska biri
O Pamuk ağasının güzel perisi
Ayni okulu paylaşsak da,
Ayni sınıf da okusak da,
Nasıl anlatırım sevdiğimi
Aramızda dağlar, denizler var.

Ara sıra geçerdim ayna'nın önüne
Bir bakardım kendime
Bir de o gelirdi, gözlerimin önüne
Hadi be oğlum kalk git işine
Davul bile dengi dengine.

Derdim derdim ama.....
Ferman geçmiyor gönlüme
Sınıfa her girdiğim de
Arardı yine gözlerim,gözlerini

Hani o da kayıtsız değildi bana
Bakınca gözlerimin ta içine
Yanardı kerem'in arpa tarlası
Yanardı yüreğim çaresizliğime, fakirliğime

Boşa koyardım dolmazdı,
Doluya koysam, almazdı
Öyle bir sevda ki beni yakan
Çaresizliğime ağlardım.

Toplayıp cesaretimi
Gidip anlatacağım o'na
Ya hayır derse,
................ ya hayır derse
Rezil olmaz mıyım tüm okula
Demezler mi sonra bana
Bir ayna'ya bak, bir de o'na
Git kendine başka birini ara..

Her gün okul çıkışın da
Takılırdım peşine
O önde
................ ben bir kaç adım geride
Her adım atışında
Depremler olurdu yüreğimde
Hani şöyle ıssız bir yerde
Bir punduna getirip de
Söyliyebilsem sevdiğimi
Razıyım en ağır hakaretlere
Razıyım yüzüme bir tokat yemeye.
Ya..uzatırsa ellerini ellerime
Derse.. Bende seviyorum diye
Cebimde simit parası yok
Nereye gideriz beraberce
Oturmak lazım bir muhallebicide
Hani şöyle
El ele,göz göze
İşte o zaman bittim ben
Ölümlerden ölüm beğen.

Bir gün yolunu değiştirdi
o önde,üç adım gerisinde ben
Dolaşıyoruz sokak sokak
Güneş elveda derken güne
Arşınlarken sokakları adım adım
Yıldızlar merhaba dedi, ikimize
Ay selam gönderdi sevgimize.
Koltuğumuzun altında kitap'larla
Çıktık şehirden dışarıya
Mehtap ışık tutarken yolumuza
Ormanlık,patika bir yolda.

Durdu birden bire,
....................döndü geriye
Yıldızlar raksediyordu gözlerinde
Kalbim kabına sığmıyordu
Yerinden çıkacak gibi çarpıyordu.

Durdu hayat, durdu zaman,
Belki bir kaç dakika,
Belki bir asırdan fazla
Önce top sesleri gelmeye başladı uzaktan
Sonra Tank'lar,yağıyordu bombalar
Alev kusan silahlar,makinalar
Kıyasıya bir savaş yaşıyordum içimde.

Mantığım la yüreğim
Savaşıyordu birbirleriyle
Kan gölüne dönmüştü içim
Kala kalmıştım çaresizliğimle
Gözlerimden akan
Kanlı yaşlarla birlikte

Sönmüştü yıldızlar birer birer
Ay karanlığa gömüldü birden
Hızlı adımlarla, karışıp gittim
Beni saran karanlıklara.

Bıraktım o gün okulu
Nasıl gelirdim karşı karşıya
Herkes gitti kendi yoluna
Önce ben evlendim
Sonra o gitti buralardan
En son haber aldığımda
Hakimlik yapıyormuş İstanbul da


Son mesajım olsun, ilk aşkıma
Mutlu olursun yaşam boyunca
Silinmedi bakışların, çıkmıyor aklımdan
Tüm şifrelerim OKUL NUMARAN.