serpilip açilmis güller gibi
eser geçer ilik ilik lodos
zerdali çiçek açmis rengarenk
ebruli bahçede bahar baslamis
ne yazikki ben kendimde degilim
aynalarda kirilirken hazanim
yol gösterip baliçi gözlerinle
suskun kelimeler dilimde kekeme
umutsuzlugumu yendigimde
yildirim olup simsekler çakar
akar geçersin gözlerimden
söyle bana hadi gerçekmisin
ellerim bosluktami asili kalir
vesvesemi kendimde yarattigim
genemi kalacagim kendime
inanmak istiyorum kalpten yürekten
lakin kaldirabilirmiyim bilmem
ey sevdalarima isik olan yildiz
ruhumun ilaci yoksa senmisin