Cemal Karsavran - Öpülür Silinmiş Yüzlerinden Ten

yitirilmiş düştü geceye düşen;
yosun tutmuş kapıların ardında
aldatıcı şeytan sürüklenişi
duygularımda canlanırken...

fırtınalı bir günün akşamında,
yelkenler alaboraydı
bal yemiş dudaklarda...
çimdik attım kendime

ruhum bileşkesini ararken yalnızlığın,
ünlü ünsüz sözcüklerin arasında
gel gitlerde kutupları aradım,
sersemledim aşkın kollarında
büyük bir deryaydı dalıp kaldığım;
adacıklarında iki yüce dağ
ışıksız gecelerde feneri yanan
küçük bir koy'un uzun kıyısı...

gecenin gözleri derin mi derin
dağların tepesinde kahveye çalar,
dereler akar ovasında,
orman içinden başlar pınarı...

yosunludur coşkun nehrin çağlayanı
maksimun adrenalin kürek çekilir akıntıya
bir el tutar heyecan damarlarda
öpülür silinmiş yüzlerinden ten