Cemal Karsavran - Nazlıca Büyür Sevi

bir meltem esintisi ege'den
yüreğimin yağını eritir
liman arar durur,
düzleminde düşünceler
çözülürse arap saçı

gün ağarır şafağa durur
akışına takılır suyun
azar azar çoğalarak
mağrur ve masum
hayatın ipine asılır
neden nasıl ne farkeder

bilmem malum mu olur
ebabil kuşlarına
gerçekçi ya da değil
düşer düşlerinin izine
savsaklayıp aklını

gonca güller açar dudağında
doğanın bütün renkleri gözünde
azık yapar hayallerini
mendiline saklar
açar yeni bir sayfa alnı ak yüzü ak
ebedi sonsuzluğa
bilmez neden olur mu
eskiyen eksilen yeniye
lal dili fısıldar kendine
dövüşmek onurdur
sonucu anlamsızlık olsa bile

gülümserken aynalara
bir tatlı tebessüm yansır
sevdiğini öper dudaklarından
akşamın bir vaktinde
ney üfler nefesinden

tutar merdiven başını
umut örer eşikte
lirik bir şiir dilimde
gecenin dumanı tüter
ateş böcekleriyle

ağlayan çocuklara inat
tutuşturur çıra parçasını
dolunaylı gece de
masasında rakısıyla
alev saran bedeninde
nazlıca büyür sevi