Cemal Karsavran - Mutluluk Gözyaşım, Sevdam

her günkü günlerden bir gündü
seninle günaydin dedigim hayata
arandim bakindim sagima soluma
yüregimde buldugumda
aldim kalemi elime
küçük bir kagit
agzimda sigaram
basimda sevdam
basladim yazmaya
yagmur kar tipi engel degildi
hayalin gözümde canlandiginda
tebessümüm oldun
dost canlisi bakislarinla
sevgim büyürken gün gün
olanaksizliklar kesti yolumu
açligim mide kramplarim tuttugunda
gelirdi aklima
ruhumu sarmasik olup sardin
düsünmedim senden baskasini
acilarim oldun mutluluklarim gibi
agladim gözkapaklarim sisti
sen görmedin
öyle büyüdünki bende
nefes alislarim
kalp atislarimla
ellerini tutmak istercesine
uzattigimda ellerimi
boslukta kaldiginda
sen hissetmedin
emegim oldun
kosusturmalarimda
zaman araliklarini iple çektim sesinle costum
sevinçlerim sigmadi ele avuca
hüzünlendim
gözlerimde yas oldun
agladim gizlice
sen duymadin hiçkiriklarimi
seni anlamadim kirdim
her ayrilisimiz
sevginin çokluguydu
mutluydum
hüzünlerimle bile
sen vardin seni duyumsuyordum
sesim bogulurdu yalnizligimda
gecem zindan gündüzüm haram
gidisini düsünmüyorum
sen bendesinki
seninle dolup seninle bosaliyorum
sen yüregimdeki tek sevdam
özlem hasret ve ruhuma can verensin
askim sevdigim
her seye ragmen
sönmüs volkanin ilk atesi
ve depremlerin en siddetlisi
kelimelere sigdiramadigim
anlatmaya cümle kuramadigim
varligimin özü
sevda çekmeyen anlamaz seveni
sen tanrinin vergisisin
korkmam haykiririm
her yerde her zaman
mutluluk gözyasim sevdam...