Cemal Karsavran - Ben İnsan'ım

bir merhabayla basladi
sevda.
tanistik, paylastik
ortak noktalarimizi
esitti pay ve paydalarimizda
uyumlu bir ikiliydik
sevdik.
tutku olduk kisa zamanda
costuk çisi çisi yagmurlarla
estik deli rüzgarlarla
bahar olduk.
dogdum seninle; yeni bir dünyaya
özlem oldun.
aliskanligimdin
sesinde sesimi buldum
seni buldum
sevdim.
her gün dogusuyla
benimle doğdun
aklim gibi aklimdaydin.
seni yazdim buldugum her kagida
gözlerim çakili kalırdı bekleyislerime
baktigim yerde buldum
bakislarimda.
lal oldum konusmadim kimselerle
seni bildim.
kör sagir dilsizdim
yoklugunda.
güldüm; agladim seninle
erkekler aglamazmis
yalan.
günlere sigmadin gecelere tasidim
yildiz olup düstün yastigima
uykusuzluklarim oldun; düs oldun
çocuktum seninle düslerimde büyüttügüm.
ekmek oldun su oldun
hava oldun
nefes alislarimda.
senden bir seyler vardi
sen vardin her animda
anlatilmaz, yazilmaz
sigmazsin kelimelere
ruhumdun.
beklentim olmadi
sevgiden asktan baska
basimi yasladigim omuzdun yalnizligimda
ilk defa kokladigim gül
bensizligimde ben.
israr etmedim her şeyde
özlemlerime zincir vurdum
sorumlulugumu bildim
sevdim
askim; sevgilim, canim dedim
seni sevdim.
anamin aksütü gibi
sigdiramadim sevgini yüregime
dayanamadim sormalara
insan gibi sevdim
kiskandim.
ben insanim

.