Celil Çınkır - Beklersin Gözleri Nevruz Bırakır

Aklını başından almaya yeten
Gülüşü, beynine narkoz bırakır
Gönlünün ipini elinde tutan
Aşk yoluna bir de takoz bırakır

Çatınca kaderin kalbi âmâya
Kulaç atmak çare olmaz semaya
Umutlar peş peşe girer komaya
Tavrı düşlerine balyoz bırakır

Beklersin, seyranlık olsun samanlık
Gündüzün gecenden olur karanlık
Ömrüne sardığı gamların anlık
Sızısı, ciğere siroz bırakır

Çileye dönse de aşkın boyutu
Dinlemez, pas geçer, gönül komutu Bir deri, bir kemik koyar vücudu
Kırk günde eritir, çiroz bırakır

Doluya koyarsın, boş isyan eder
Boşa doldurursun, baş isyan eder
Akla rest çekersin, beş isyan eder
İçinden çıkılmaz yapboz bırakır

Hüzün tohumunu bahtına saçar
Sinende ömürlük yaralar açar
Anlarsın velakin iş işten geçer
Sevda çöplüğünden moloz bırakır

İkinci baharın kışı biter de
Vefasız görünmez görünürlerde
Delibal kapanır iken son perde
Beklersin gözleri nevruz bırakır