Celil Çınkır - Acep Değil Deli Olsa

Âlemin kralı olsa, sevmemişse, hayvan kişi
Kullarla aralı olsa, gönlü aşka kanan kişi
Dertleri sıralı olsa, olur makbul insan kişi
Tuhaf değil deli olsa, aşk oduna yanan kişi
Aşka yakın yürümesin, iyi adın sanan kişi

Sevda yolu çokça çetin, olmak gerek onda metin
Vurgunu kılıçtan keskin, yapar komalardan bitkin
Fark etmeden erkek, kadın, girmesin bu yola sakın
Kim sakınır iyi adın, bıraksın elden aşk odun
Tezcek yoldurur kanadın, daldan dala konan kişi

Döneli miskin abdala, yüklense de yol sefile
Direnmek mümkün mü yele? Konduruyor daldan dala
Savuruyor çölden çöle, düşürdüğü bak şu hâle
Saldı beni uzak yola, şu gözlerim dola dola
Dertli halinden ne bile, yüreği sağ olan kişi

Erenler, aşka derinden, kanmaz dünya dilberinden
Paylanır gam seferinden, geçer felek çemberinden
Vurgun yese gözlerinden, kan damlasa ciğerinden Âşıklar geçer arından, dönmez olur ikrarından
Şimdi ayrılmış yarından, yalan dava kılan kişi

Bakışlarım şimşek çakar, hüzünlerin boyun büker,
Gül kokusu yola çeker, her nefesim lale kokar
Mutluluğum şaha kalkar, nurun hükmü narı yakar
Yürek yanar, yaşım akar, şu gözlerim yola bakar
Gayri yüze nice bakar, Hak cemalin gören kişi

Nefsim cana kanca takar, benden öte beni yıkar
Her an yılan gibi sokar, teklemekten kalbim bıkar
Ruh tende lâ havle çeker, narın hükmü nuru yakar
Gözüm pınar olmuş akar, şu zarım ki Arşa çıkar
Mahv eyleyip varın yakar, masivayı koyan kişi

Kandırmasın üstü başı, gönlünde sevgi kumaşı
Gönül dostu olmak işi, Delibal Yunus yoldaşı
Beni benden eden aşı, benin bende var oluşu
Yunus kodu yola başı, vurur müddeiler taşı
Hiçtir münafığın işi, gelsin aşka doyan kişi