Arkasını dönmüş gidiyor bu günüme dünüm bile
Yapraklar bırakıp aylardır doydukları dalları terk etmekte
Kimde vefa kaldı ki
Sabah olunca çekip gidiyor seni gizleyen gece
Umurunda mı uyumadığın boyunca
Kapanmadığı kirpiklerinin Yorgun çıktığı sabaha
Gözyaşların terk ederken birer birer gözlerini acılı
Yanakların sahip çıkmıyor tutmuyor yastıkta kaybolup giderlerken
Ve tek ümidin ölmek
Çıkabildiyse ruhun bedeninden
Daha dünyada yaşarken
İşte ulaşacağın yegane merteben