Celal Ünal - Hüzün Evde Kalıyormuş,

Hiç çıkmak istemezdim sokaklara
Caddelere parklara
Oysa bu gün anladım ki
Hüzün evde kalıyormuş.
Beni evden hüzün bırakmıyormuş
İşte şimdi sevinçten, bu odadan
Öbürüne koşuyor,
Coşuyor da coşuyor.
Yüreğime gün batımı kızıllık
Demirci ocağından ateş taşıyor
Evde olduğunu bilseydim
Kalır mıydım hiç evde
Beni artık bırakın,
Siz ne yaparsanız yapın
Yalnızlık kardeşinle.