sığıntı gözlerinin imlâsıyla
omzundan bakardı babam
pudralı aynalara ikiz
görüntüler saklardık
şehre küsen kuşbazlar
kötü ıslık çalardı
yırtık yivden uçardık
babam günlerce ölürdü
suskun çocuklarla biz
onaylardık şüpheyi
daracık adlarımızda
atları delirten kış
aksanıyla gerinirdi gün
şimdiye sataşırken tellal
çaresiz mezattaydı
tenha kamburuyla babam
çarşıda kar ağrısı
bütün oğullarımız iptal
ters çevrilmiş aynada
tanışırdık babamla
duvar aşırı komşuyduk
kuyumuzda sel suyu