Celal Bahar - Cananı Sordular

Gözümdeki yaşı görenler sordular,
Neden bu yaşlara sebep cananla berabersin,
Ben sevdamı sularken, onlar bunu üzüldüğüme yordular,
Oysa aşkım ateştir benim, gözyaşım su,
Yandığımı değil de, söndüğümü görünce korktular.

Kalbimin hızla çarptığını görenler sordular,
Neden bu hale düşmene sebep cananla berabersin,
Oysa nefes almak, biraz huzur bulmaktır çabam,
Gariptir ki kalbimin durduğunu görünce değil de,
Tekrar attığını görünce korktular.

Dermansız derdimi görenler sordular,
Neden bu derde sebep cananla berabersin,
Oysa derdimde, şifam da ondadır, ben şifasını dilerim,
Derde düşerken gördüklerinde değil de, Şifasını aradığımı duyunca korktular.

Ey sevgili, can da sensin canan da,
Alev topuna döndürdükten sonra söndüren de sensin yakan da.
Şu çaresiz derdime sebepte sensin dermanda.
Bunu bilmeyenler sordular! Neden cananla berabersin?
Dedim ben cananda doğmuşum,
Doğduğun yerde ölmek ne hoştur bilir misin?

Evim yoktur gayrı, gidecek yerim de yok,
Yol bilmem, iz bilmem soracak kimsem de yok,
Tutunacak bir Canan'ı bilirim, başkaca dalım da yok,
Aşkı sefa sananlar sordular!
Ölüyorsun hala neden cananla berabersin,
Dedim sen ölümü cananda karşılamak nasıldır ne anlarsın