Cansın Mert - Çocuk

Gülün üstüne bir arı kondu.
Çocuk arıyı sevmeye koştu.
Arının bal yaptığını bilmiyordu,
Arı korktu,çocuğu soktu..

Çocuk bir daha güllere hiç dokunmadı....

Deniz mavi,berrak sanki sonsuzdu,
Çocuk girdi denize,suya dokundu,
Bir balık çocuğa çarptı,
Balık korktu,çocuk bilmiyordu.

Çocuk bir daha denize girmedi....
Köpek yavrularını emziriyordu.
Çocuk sevmek için koştu.
Uzattı elini,köpek havladı,
Köpek anneydi,çocuk bilmiyordu ağladı,

Çocuk bir daha köpeklere dokunmadı...

Çocuk küçüktü,annesi babası terketti,
Çocuk sevgi çocuk insan,emekti,
Hep insan aradı,insanlar acımadı,
Çocuk hep insanlarla beraber yaşadı...

.