Ne zaman bir çocuk görsem,
Aklıma 23 nisanlar gelir.
Çocuklara bayram getiren
Atatürk'ükümün hayali belirir.
Bugün senin bayramın çocuğum.
Biz büyüklerde bir zamanlar çocuktuk. Sonra büyüdük,büyüdük! Ben çocukluğumdaki 23 nisanları hala aynı heyecanla hatırlıyorum.
Üstü açık bir arabada, kanatlarını takmış bir melek kıyafetiyle veya ağlayarak okuduğum bayram şiirleriyle ve ruhumuzdaki çoşkuyla.
Aslında doğan her bebek,doğanın bayramı ve mucizesidir.Bunun manasını kavramak bilinçli sevgi ve eğitimle olur.Böyle bireylerden meydana gelmiş aile ve toplumlar yarınları emanet edeceği çocuklarına insan yetiştirme sanatınıda öğretmiş olur.Sıcacık bir yuva,iyi bir eğitim öğretim, düzgün bir ruh sağlığı ve güven duygusu hediye etmek ne güzel olurdu 23 NİSAN'da.
Kocaman büyük insanları anlamak zor biliyorum.Dünyevi hırslarla bozulan doğayı,savaşları,kavgaları o tertemiz saf dünyana sokanları nasıl izah edebilirizki?
Diliyorum ki, bu günün dünya güzeli çocukları kendi evlatlarına daha güzel bügünler ve yarınlar yaratır ve bırakırlar.