Ağlayarak açtık gözlerimizi,bin umutla hayata
Sonu görünmeyen bir yolun başında durduk.
Sevgi yağmurlarının yaşları kurumadan daha,
Yaşarken yaşamanın özleminde kavrulduk...
Her yeni adımla bitmez görünen yollara düştük,
Sıcacık sevgilerle ısındık sevgisizliklerde üşüdük.
Tırmandığımız her kayada yaralı ellerimizde mutluluk
Hiç istemezken ölümü, yaşamayı uzun bulduk...
Doğduk diye gülenler,niye ağladığımızdan habersiz,
Sevgiyle kucak açıp,bırakıp gittiler sessiz
Bir ömür neler verdik,yaşamak diye bilmeden,
Gelen mi daha mutlu anlamadık daha mı mutlu giden.
O bitmez görünen yolda bir uzun rüya bulduk,
Düşünmedik sonumuzu
Yaşamakta yaşamayı unuttuk.