Sabahları bir boşluk içimde.
Güneş doğar,ışıkları sensiz.
Mahmurlukta yanar gözlerim
Sebebsiz...
Gün kollarını uzatır akşama.
Kaptırırım kendimi çaresiz,
Birden aklıma düşersin,
Sebebsiz...
Sohbetler,dostlar,şarkılar
Sonra gece iner sakin sessiz,
Siyahlarla gelip gözlerime oturursun
Sebebsiz
Yıllar böyle geçer koşarak
Unuttum zannederim avunarak,
Neden hep yalnız,sevgisiz
Hiç sebebsiz..