Ben tenha yolların yalnız kalbiyim
Geçtiğim her yerde gönül bıraktım
Duraklarda durup seni beklerken
Karanlıklara sevgiden lambalar taktım
Her odası dolu bomboş evlerde
İnsanı olmayan taş bahçelerde
Kaybolmuş aşklarda,hayal gözlerde
Kimsesiz başıboş ateşler yaktım
Artık çok uzağım kendimden bile
Sevgiler susuz kalmış benzemiş çöle
Belki bir vaha bulurum diye
Yine de içimdebir ufak ümit sakladım