çiçekler vardı duman is bilmezdik biz
O zamanlar yuvalar sıcaktı sobalar vardı
geleceğe sevgi ümit ekerdik
hayal hanemiz küçük sinemalardı
Yerli malı haftaları yapılırdı okulda
öğrenmeye evvel A dan başlardık
Oyuncaklar teldendi ya da tahtadan
Mutluluğu duygularda yaşardık
İlk saygıyı öğretirdi hocamız
Sevmek yaşamaktır derdi dinlerdik
Onur dürüstlüktü konan harcımız
Bizde dünya hep böyle zannederdik
Göz göze sevgiler yaşardık gençliğimizde
elleri ellerimize deymeden
Ne gelecek korkusu vardı ne de yaşamak
Öyle öğretirlerdi alamazdık vermeden
Önce çiçekler soldu sonra gök yüzü
Işıklar arttıkça karardı sokaklar
İnsanlar büyüdü sevgiler küçüldükçe
Para denen kağıda hopsoldu haklar
Ama biliyorum bir yerlerde bir dolu kalp var
Güzelliklerde sevmek sevmek diye çarpan
Hangi güç döndürürdüki dünyayı hala
Var olmasaydı o sevgi dolu yüce insan