Cansın Erol - İmkansız

Elinde bir demet gül,kalbinden kopmuş.
Mahçup,ürkek,bana uzattın.
Ben eskimiş mevsimleri sayarken
Bana baharı,sonsuz aşkı anlattın.

Kokusu içime doluyordu güllerin.
Ruhumda olmazların kargaşası,
İçim yanıyordu sana hayır derken,
Kalbimden sevgiler taşıyordu yaşanası..

Aklın kalbi durdurduğu yerdeydim.
Sözlere mühürlü dudaklarımla,gülüyordum
Omuzların çökmüş,sessizce uzaklaştın.
Sen gidiyordun ya sevdiğim,ben ölüyordum.

Dünya yine dönüyor,güneşi aynı.
Ben kendimden uzak bir ülkedeyim.
İçimde aşklar büyüyor sınırsız,
Sevgilerin içinde ama sensizlikteyim...