Hüzün sofrasında bu ne bereket.
Dostlar toplanmışlar kaşık çalarlar.
Sevilenler teker,teker gittikçe,
Kalanlar lokma,lokma hasret tadarlar.
Ne sırrı bulundu,ne de sebebi
Dünya yalan diyorlar,ölüm ebedi,
Dostlar azalıpta,çoğaldıkça gideni
Kalanlar birbirine ümit satarlar.
Zaman çabuklaştı,günler azaldı.
Eski kalabalık hayli azaldı.
Gidenler tanrının katına vardı,
Kalanlar yaşayarak sıra savarlar....