Cansel Işık - Bugün Sesini Duymak İstemedim

Yalnızlığı taşıyamıyorum artık,
Savaşıyorum uykularda.
Küçük bir kızı okşar gibi,
Ne var alsan beni kollarına...
Biraz sevgin kaldıysa eğer bana,
Yalnızlığın buhranları
Ruhumu ele geçirdiği anda,
Ne var...ne var...
Yaslanayım o güçlü omuzlarına...
Sende kaldı bir tarafım,
Biliyorum kumdan kaleler gibiydi,
Sende kalan tarafım,
En ufak dalgada talan olacaktı,
Bir kez görüşte ve tekrar çekip gidişte
Buna yüreğim dayanmaz ağlayacaktı
Kan akacaktı gözlerimden yaş diye
Nasılda sevmişim bunu bir kez daha anladım,
Ne var benim kadar anlasaydın,
Bugün sesini duymak istemedim,
Duyduğum her saniye,
Kara bir yas gibi kapladı yüreğimi,
Oysa bu sende kalan zavallı yüreğimdi....
Herkes bilmek zorunda değildi!
Duymak zorunda hiç değildi!
Bir ben bilirdim bunu...
Bir ben severdim seni...
Bir sen bilmezdin seni nasıl sevdiğimi...
Söyledim de bak seni bana yar ettiler mi? Saldırdılar dünyama beni sensiz bıraktılar...
Neredesin dedim kaç gece neredesin?
Sensiz olmadığını her gece bir kez daha anlayarak,
Haykırdım sesimi duyuramadım...
Şimdi sen ordasın ben burada,
Başkasını sev diyorsun bana,
Olmuyor senden başkası yar bana,
Acılarda yaşadık tatlı anlarda,
Elimden tutacağın yerde atıyorsun beni ortalıklara,
Söylesene kimler mutlu oldu ortada?
Her ikimizde mutluluk oynadık gururla...
Söylesene kimler perişan ortada?
Bugün sesini duymamak için kaçıyordum...
Bende kalan kanın zorladı buna...
Bak senden bana kalan kara yaslarla...
Beynimdeki sallantılarla,
Şimdi kimler mutlu biz ayrıldıkta?
Sende kalan tarafım kıvranıyor acılarla,
Sana olan özleminden alevler içinde yanıyor,
Sevda nöbetleri geçiriyor,
Sende kalan tarafım bak aşkını ilan ediyor,
Bu kadın seni ilk günkü gibi seviyor,
Erkeğim dediği yüce kalbi geri istiyor...
Bugün sesini duymak istemedim.
ÇÜNKÜ YOKLUĞUNLA ERİDİM...
Ve ben sensizliğe kafa tutmuştum bak yenildim...
Çünkü seni ölesiye sevdim...