Canan Eren - Dönemeç

Hayat bu gün acı çığlıklar da
Uzaklarda çok uzaklarda
Bir çınar devrildi devrilecek
Yürekler kırık gözler de buğu
Dört bir yanda sesler uğultu

Oysa her mevsim
Başka bir umuttu
Seneler yağmıştı dallarına
Yeşilin saflığında
Tutunmuştu iki yavrusu

Bir bir kesilirken kolları
Hazırdı artık yavruları uçmaya,
Bir acı ses yükseldi önce göğe
Sonra göz yaşları
Sicim gibi aktı toprağa,

Pınarlarından kan kustu toprak
Yer yüzü şaştı..! Buna; gece ay,
Gündüz güneş tutuldu
Umutlar kara toprakta harman oldu

Ne onu tutan kökleri kaldı
Nede o direnen gövdesi
Suyu çekilmiş cana düşmüştü canı.
Böyle bir günde
Gün bitti, gece bitti,

Ay bitti,
Yıllar devrildi
Bir avuç toprak örttü
O koca gövdenin üzerini
Seneler çürüdü ayaklar altında,

Bir baktım ki ulu çınara
Can usanmış, ömür bitmiş.
Meğerse; ben çınarım..
Çınar toprak!