Can Bahadır Yüce - Suları

solgun çocuklar uzun koşarlardı geceyi

ağlar gibi tutardın yağmurun ellerinden

sesin kanayan bir tarih olurdu sonra

bulutları tanırdık, ansızın suya düşen



ne zaman bir bulutu okşasak saydam,

nerede bir gökyüzü bulsak iğreti!
sustuğunu göğsünde ovup suya koyardın

terk etmek gibiydi biraz, burkulmuş bir kenti



camdan gülümseyişin batıp giderdi sessiz

gençliğimizin kaçak sularında incecik

ben bir karanfilden bakardım sana,

bir korsan ninnisiyle suları seyrederdik!