Can Bahadır Yüce - Balkon

bir güle kapanıp kalmaktır şimdi

bir denizi kâğıtlara geçirmek

her aldanış sudan bir şey koparır

aşklar birbirine benzer giderek



kumsalların iliğine çekilir veda

aşklardan da göçülür, eski bahçelerden de
savruk gök …buruşuk deniz…yitik dağ…

her veda anlatılır bir vedanın içinde



ağır yalnızlıklardır köpüklerin örttüğü

çoktan karaya vurmuş hüzünlerin kalyonu

bir kuş alır götürür unutulmuş göğü

ayrılmak; bir limanın en yaralı balkonu