Can Abdullah Yıldırım - Gönül Dergâhım

Ne yaptın böyle canözüm
Sensiz akan güneş
Karabulut olur üzerime çöker
Odamı dolduran sesler
Gürültüden başka şey ifade etmez
Her yanım kabus
Zifiri karanlıklar ışığa yol vermezler

İçimdeki dinmez ses
Doludan kaçarcasına sana koşmamı söyler
Yürekte adı konulmamış bir heyecan
Yüzüm gönül dergahıma doğru
Üzerimde güz yağmurları
Karşımda papatya kardelenler
Gönül bu ab-ı hayat sevdadan
Kana kana içmek ister