Cahit Zarifoğlu - Mö - 1975

MÖ - 1975


Sarıkamış tren istasyonunda bir deli
heeyt derken. - hamallar
Ve gülüşüp itişen çingene çocukları -
Kaçışıp yeniden deliliğe sokularak
Kızgın giysileri içerisinde
Zaptetmeye çalışıyor gibiydiler azgın
Ve alıp götüren uzuvlarının uçurtmalarını

Deli şey zaman zaman
İçine kıpırtı ve atılma gelen
Bir urgan gibiydi ellerinde

& hâlâ
ne kapıyı ardına vurdurup
ciğerime tortulanan havayı dışarı uğratan bir
(mektup
ne bir rüya&

Ah
Üstüste iki gök kuşağı
Yaptı dünkü yağmur ve batarken
Bulutları iteleyen güneş
Boynunda ekmek tenekesi

Boydan boya yırtık pis ve dinçti çingene
Önde azapsız -
İstekli bir kadını sürerek
Ormanın eteğinden
Yamaca vuran sığır sürüsünü
O'va-lıyarak bir yandan

Otuz yedinci gün
İri kıyım bir dağ adamı
Tam yirmi mayıs günü Kır çiçeklerine bakardı korkarak

Zor geliyor kaynağın kuş konuklarına
Eğilip suyu vardırmak gagalarını - gergin ve esir
Hür vurmak olmasa kanatlarını
Rahat ve güven dolu sıyrılmak dalların yanından
Aşağılanır (mış sanki) yaşmak

Zahire nöbetleri,bu gece sabaha kadar
Elektrik binekli bir gidip gelen - bir köylü
Harbe giden - ünken tüm silah çeşitlerinden
Rahat kelimeler bilen zor bilmeyen

Zaten esmerin - güneş nasıl birikiyor gövdemde
Ellerimin köklerini emiyor toprak

Bırakmak
-tanrıya emanet hasta kadınları
razı olmak mesafelere
ikiz bir ben'i bırakmış gibi geride
fısıltılar yüksek itiraz vuruşlar duymak
kendi öz sesinin içinde

'cam kesiyor göğüslerimi
boynuma zümrüt bir gerdanlık atmışım'

Sarıkamış tren istasyonunda
Bir deli üç hamal bir ben
Altı çingene
Mektup yazdıran bir Kötek'li - bir manav duldusı
Yolda - sofraya tabakla konmuş gibi
Hızla berilip kaybolan bir kurt sürüsü
Güneş
Ve birden
Herkesi saçak altlarına fırlatıp atan
Sağnak. - bir kuduz nağrası