Rabbimiz sonsuz verir rahmetini.
Bizde edebilsek hakkıyla şükrünü.
Verilen sadece rahmet sanılmaya.
Tüm evreni kuşatır sonsuz sevgisi.
Ey canlar layık olabilsek bu sevgiye.
Hep dönük olabilsek Hak sevgimize.
Hakkı anabilsek şükreden saf gönülle.
Gafletsiz, doğruca ilerleyebilsek şükürle.
Çalsak şükür kapısını, daima kor aşkıyla.
Açık kalsa gönlümüz, parlayan kor aşkıyla.
Gözler kapansa da, kor gönüller daima açıkta.
Ruh frende, gönül hapiste, bu aşka nasıl ulaşılsa?
Sen de düşlemediysen, neyi hedeflersin?
Açıp gönül gözünü, sen de önce düşleyesin.
Hedefine varmak için, tüm gücünü harcayasın.
Boş yere gücünü de, özünü de heba etmeyesin.
Şükrümüz tek kalmasın, gel tövbeye varalım.
Tövbe edipte, asla tekrar yanlışa sapmayalım.
Sonra nasıl Yaratana sığınıp, rızasını isteyelim?
Rab katına özü, sözü doğru olan yaraşmaz mı?
Hak aşkına erişmek için, tutuşup yanmak istersin.
Kaldır ruh frenini, salıver Hakka alevlenen gönlünü.
Ancak özündeki aşkın, gerçek huzura erdirir seni.
Kor aşkıyla yanan gönülün, daima özündedir zikri.
Zikri yapabilene, Rab katınca daima edilir münacat.
Ecrini bilen de, duyan da, Hak'tan gayrı olmayacak.
Her canın öz sırrını, ancak O, ilminde bulunduracak.
İnşallah fikir, zikir, şükür gönüllü aşıklar sonsuz aşka kavuşacak.