'Öksüz Minik Kıza
Minicik yüreğinde vardır,
Bir değil, binlerce sızı! ...
Hayattan çok korkmaktadır,
Yanlızdır o öksüz kızı!
Bakanlar pek çoksada,
Sevgisizlik ah ne acı!
Yemek veren hep bolsada,
Bulunmayan tek sevgi tası!
Can veren annesi, gelemez!
Gül yüzüne bir el süremez!
Mis kokusunu, hiç koklayamaz!
Ah bu nasıl acıdır, dayanamaz!
Babası güçlüydü, koruyamaz!
Sırtına alıpta hiç taşıyamaz!
Dertliyken artık güldüremez!
Rüyadan başka hiç görüşemez!
Hiç kimseye naz edemez!
Harçlık verilsede gezemez!
Herkes güler, o gülemez!
Derdini kimseye söyleyemez!
Kalbini açıpta gösteremez.
Ne çok özlediğini anlatamaz.
Tutuktur dili konuşamaz.
Şişmiştir gözleri ağlayamaz.
Büküktür boynu tam dikemez.
Neşeyle artık içten gülemez.
Çok yıkıktır kendine gelemez.
Bir damla sevgiyle düzelemez.
Boynuna borç olanlar kaçarlar.
Kendi ortamlarında mutlu yaşarlar!
Bir kez olsun içtence saramazlar.
Gerçek anne, baba gibi asla olamazlar.